Ga naar content

Blog: De verdwenen man

blog de verdwenen man

Een snijdend wind hier op dertien hoog. Het is koud en donker. Ik ben middenin de nacht een man aan het zoeken in een hotel. Verdorie! Waar zit hij?!

Terwijl mijn maatje de balustrade van het balkon over gaat om de rest van het dak te bekijken, probeer ik te verzinnen waar die vent zich in hemelsnaam verstopt kan hebben. Een paar minuten daarvoor hoorden we duidelijk een mannenstem ‘ja wat?!’ roepen, toen we aanklopten op de deur van zijn hotelkamer. De beveiliging van het hotel vertrouwde niet wat zich achter de deur van de kamer afspeelde, en belde ons. En nou lijkt die vent foetsie te zijn. Verdwenen. In het niets opgelost. Dat kan toch niet?

Samen met de bewaker van het hotel en een andere eenheid bekijken we de kamer, de aangrenzende kamer, het dak, het balkon, de opslagkamer naast de lift en de brand-/vluchtroute. Verschillende verwensingen gaan er door mijn hoofd. Ik hoef mijn collega’s niet aan te kijken, want ik weet dat zij hetzelfde voelen en denken. We balen en met dat gevoel vertrekken we een hele poos later toch bij het hotel. You win some, you lose some… Maar ik ben niet zo’n goede verliezer als het op mijn werk aankomt.

Drie uur later, 15 minuten voor het einde van de dienst, komt er wederom een melding van het hotel. Samen met wat eenheden van de vroege dienst gaan we terug. De collega die als eerste aankomt, hoort het verhaal van de beveiliger aan. Hij schijnt met zijn zaklamp naar de dertiende verdieping en zegt: ‘Daar zag ik net een man wegduiken, ik weet het zeker!” Mijn collega aarzelt geen moment en gaat naar de bovenste verdieping. De man had hem duidelijk niet verwacht en mijn collega kan hem meteen aanhouden.

Zijn vriendin wil er op dat moment net van tussen gaan op de begane grond, maar wordt tegengehouden door een andere collega. Op dat moment komen ook wij weer ter plaatse. De vrouw blijkt een mega stapel briefjes van 50 euro bij zich te hebben, dus ook zij mag mee voor een enkeltje bureau. Daar blijkt waarom de man er eerder alles aan deed om niet gevonden te worden: hij is niet teruggekeerd van verlof en heeft nog een hele poos achter de dikke deur tegoed.

Om 11.30 uur loop ik eindelijk het bureau uit. Het verhaal van de nacht staat op papier, het geld, een duur horloge en een tas zijn inbeslaggenomen. You win some, you lose some. Maar het is toch echt veel lekkerder om te winnen.

 

Reageren

Reageren op dit politieverhaal? Vul het reactieformulier hieronder in. De reactie gaat naar de auteur, die eventueel contact opneemt.

  • Stap 1Invoeren(huidige stap)
  • Stap 2Controleren
  • Stap 3Verzenden

Stap 1: Invoeren

Jouw reactie
# tekens resterend