Blog: Het konijn

We staan op het punt om een woning binnen te vallen, waarbij we een man moeten aanhouden. In het huis zouden flinke hoeveelheden drugs aanwezig zijn. Voordat we op pad gaan, bespreek ik samen met een getraind team wat we kunnen verwachten. Collega’s houden het pand al een tijdje in de gaten, maar er is nog niemand naar buiten gekomen. Is de verdachte überhaupt wel thuis?

De locatie blijkt een etagewoning in een doodnormale straat. Als je niet weet wat er zich binnen afspeelt, zou je niks vermoeden. We lopen langzaam naar de deur van het huis. Het verbaast me dat geen enkele voorbijganger naar ons blijft kijken, terwijl wij in onze zwarte kleding en met kogelwerende vesten aan naar de voordeur lopen. Valt toch wel een beetje op, lijkt mij.

De voordeur openen is een makkie. Er hangt namelijk een touwtje uit de brievenbus. We kijken om ons heen en gaan de trap op. Ik ben de commandant bij deze inval en loop achteraan in de groep. Het is best zwaar om de trap op te lopen door mijn zware vest en de spullen die ik bij me heb. Mijn collega’s hebben het nóg zwaarder, zij dragen ook een stormram mee naar boven. Op deze manier een smalle trap oplopen zonder geluid te maken is bijna niet te doen.

Uiteindelijk komen we aan bij de voordeur. Het is doodstil en uit ervaring weet ik dat iedereen helemaal klaar is voor de actie. Toch is daar ineens één kraakje van de trap. Meteen horen wij vanuit de woning geluid komen. Gaat het nu toch fout? Heeft de bewoner ons door? Het lijkt alsof er binnen iets over de grond wordt gesleept.

Verwijtende blikken gaan even over en weer. Welke collega liet die trap kraken? Het is voor ons wel meteen duidelijk. We zijn niet alleen. Bij ieder klein geluidje dat wij maken, horen we een reactie aan de andere kant van de deur. Dan is daar het besluit om meteen in actie te komen. Binnen een mum van tijd is de deur opengebroken en gaan de collega’s in hun afgesproken tactische volgorde naar binnen.

Als eerste stuiten we op een konijn. Het dier zit in een metalen kooi, zonder voer of water. Het konijntje schrikt zich rot van al die politiemensen en rent met kooi en al heen en weer.

De verdachte man is jammer genoeg niet aanwezig. We wachten daarom af totdat de rechtercommissaris toestemming geeft om de woning te doorzoeken. Eén van de collega’s pakt het konijntje op, terwijl een andere collega een bak en voer en stro in de keuken ziet staan. Het is een mooi gezicht om zo’n stoere politieagent, in zijn volledige uitrusting, te zien knuffelen met een konijntje op schoot.

Uiteindelijk wil een lieve buurvrouw de zorg van het konijntje op zich nemen. De collega’s maken de gevonden bak schoon. Met vers voer, water en stro laten wij het geschrokken diertje achter. Zo werd een inval ook de redding van een lief, opgesloten konijntje.